makaronowe gniazda z bocianami w tle

Mam wrażenie, że często piszę tu o makaronach, ale pisać będę, bo bardzo je lubię :) zwłaszcza żytnie, zwłaszcza al dente (a wiecie, że al dente są znacznie zdrowsze od tych miękkich całkiem kluch? w zasadzie to te miękkie chyba już niewiele mają zdrowych właściwości), zwłaszcza śliczne kolorowe i zwłaszcza jak mają ciekawy kształt :)

A tak jak lubię jeść makaron, tak lubię obserwować bociany - czy to na gniazdach czy to gdzie indziej. I smutno się jakoś robi gdy odlatują, bo to jednak pierwszy zwiastun nadchodzącej jesieni...
Jednak najpierw o jedzeniu :) makaron z dzisiejszego posta kupiłam już dawno i tak czekał na swoją kolej. Aż się w końcu doczekał.

• 400g makaronu - wstążki lub spaghetti - gotujemy w osolonej wodzie - al dente!
• Sos: 
• duży jogurt naturalny miksujemy z 3 jajkami i 50 ml oliwy z oliwek,
• wrzucamy 150g wędliny,
• solimy, pieprzymy,

•  farsz:
  • jeden duży dojrzały pomidor lub kilkanaście koktajlowych kroimy w kostkę,
  • średnią papryczkę pepperoni kroimy na małe kawałki,
  • średnią cebulę kroimy w kostkę, szklimy na patelni,
  • 4 ząbki czosnku wciskamy do reszty,
  • dorzucamy kilka (więcej niż kilka;) ) porwanych liści bazylii,
  • całość mieszamy;

• blachę wykładamy papierem do pieczenia,
• ugotowany makaron układamy na blaszce - jak sama nazwa wskazuje ;) - w formie gniazd,
• posypujemy startym żółtym serem,
• polewamy dokładnie każde z gniazd sosem,
• na wierzch pomidorowy farsz,
• na pomidory plasterek mozzarelli,
• a na samą górę sól i pieprz,
• wstawiamy do piekarnika na 10 - 15 minut (160 stopni).

Jako, że Szpakers nie lubi pomidorów to zrobiłam dodatkowy farsz - identyczny jak ten powyższy, ale zamiast pomidorów dałam pół dużej papryki, którą podsmażyłam na patelni coby była bardziej miękka :)

Szczerze mówiąc to farsz paprykowy wydał mi się ciekawszy, jednak obydwa bardzo mi smakowały. Pyszne i bardzo ładne makaronowe danie :)

P.S. Oryginalny przepis znajdziecie tutaj.

P.S.2. A bociany? Bociany po naukach latania i sejmikowaniu odleciały ze swych...  niemakaronowych gniazd...