Nieznane...

Dawno nie napisałam posta "z marszu".
Piszę i publikuję.
Zwykle robię to z małym wyprzedzeniem.
Przygotowuję zdjęcia,
opisuję przepis.
Dziś jest inaczej.

Jest późny wieczór.
Dzień wcześniej pili czerwone wino.
Rano ciężko było wstać,
ale jak zwykle poszli do pracy.
W pracy, i jednego i drugiego, było wyjątkowo nerwowo i długo.
Gdy wróciła do domu nie wiedziała czy wypić kawę, czy doprawić zupę w barwach jesieni, czy może zapasteryzować keczup.
Myśli o zbliżającym się wyjeździe były wyjątkowo odległe i jeszcze obce.
Smakowała kawę, wpatrywała się w piękny wrzos i z doskoku zapisywała co trzeba zabrać.
Zadzwoniła do przyjaciółki.
Znalazła paszport.
Wróciła do zupy.
Co chwilę wychodziła na balkon wdychać zimne jesienne powietrze.
Uśmiechała się widząc dzisiejszy nagłówek google.

On wrócił późno.
Szybko zarezerwowali dodatkowy nocleg.
Ułożyli rzeczy do spakowania.
Uzupełnili listę.
Chwilę się pośmiali z jej nieporadności.
Nowoczesny telefon to dla niej krok milowy!
On padł po ciężkim dniu.
Ona nie miała ochoty iść spać.
Chciała delektować się cichym, spokojnym i długim wieczorem.
Jutro może wstać później.
W końcu ma urlop.
Ze spokojem zje śniadanie,
wypije kawę,
zapakuje walizkę.
I ruszą w nieznane!

Do zobaczenia za jakiś czas Kochani!
Dziś podelektuję się jeszcze tym wieczorem... :)