Podsumowanie sukienkowej akcji

Wracając w poniedziałek z pracy nuciła mi się ta piosenka.

Mimo, że wiatr przejmujący był jak cholera.

Mimo, że ogromne szare chmury zwiastowały kolejny śnieg.

Śnieg z deszczem.

I w to zimowe popołudnie,

w ten dobry poniedziałkowy dzień,

wiedziałam (a raczej dowiedziałam się) czym zacznę ten post.

Zdjęcia i opowiadania starałam się wrzucać w porządku chronologicznym.

Proszę, przeczytajcie każde z nich - co jedno to lepsze ;), a niektóre kryją pytania, wyzwania...

A kolaż kryje pewną niespodziankę... Kto znajdzie?

Zaczynamy!

1. Abigail (Słowa rozsypane)

Skopiowałam to co napisała do mnie Abi, z myślą, że coś skrócę. Nie wiedziałam co! Opowieść i zdjęcia mnie zauroczyły :). No i to wesele na ogródku - takie mogłabym mieć! :)

Zwróćcie uwagę jakie Abi ma cudne buty :))

"To właściwie nie jest typowa sukienka...
Miałam wziąć ślub. Cywilny... Byłam jeszcze studentką. Mój wybranek również. 

Nie mieliśmy funduszy. "Wesele" przewidzieliśmy dla naszych przyjaciół, na ogrodzie u rodziców K., złożone z pieczonej kiełbasy i piwa...
Sukienka miała być jaśniutka. Ta pod spodem, jest na ramiączkach i ma niesamowity kolor, jaśniusieńko seledynowy..., lśniący, jakby plisowany materiał... 

Uwielbiałam ją i mam do dziś... 

Górna warstwa została uszyta przez krawcową z kremowego tiulu...
Poza tym kupiłam jeszcze w przecenie, w małym butiku sandały w kolorze ecru takim jak górna warstwa.
Całość była spełnieniem moich marzeń, namiastką białej sukni ślubnej, która, jeszcze wtedy, wydawała mi się ważna.
Mam do niej wielki sentyment i to, że udało się stworzyć tę "kreację" uważam za cud ;)! - zwłaszcza, że naprawdę kosztowała grosze... (choć dla nas i tak bardzo dużo)."

2. Opakowana (Krysia - bezblogowa)

Krysia jest wierną (tak myślę) czytaczką Ankowego bloga (patrz pkt 4) i według mnie jest mistrzynią słowa! Mistrzynią opowieści :)
Poza wstawieniem polskich znaków, oczywiście nic nie zmieniłam z jej opowieści :).

"Lato 1973. Słoneczne, upalne, zakochałam się. Bardzo. Miałam 17 i pół roku.

Wróciłam z tych upojnych wakacji, romans korespondencyjnie kwitł.

A ja i wtedy i teraz - szyłam i szyję.

W radosnych podskokach, z jakiejś resztki, uszyłam szmizjerkę, bardzo krótka oczywiście, no bo to 1973 rok w końcu!

Ale szycie było podyktowane ilością materiału też :) 

Granatowy jakby kretonik z wiskozą, z malusieńkimi białymi groszkami. 

Mama dołożyła kawałeczek białej piki, z której wyszedł mały okrągły kołnierzyk i biały , plastikowy, cienki paseczek. Sukienka wyszła fajnie i sama się sobą zachwyciłam nawet! 

I nosiłam ją właściwie cały czas przez resztę wakacji. 

Narzeczony okazał się świnią, sukienka została, ale nie miała niejako bezpośredniego związku z fatygantem - świnią.

Przez lata zostało mi uczucie związane z sukienka - beztroska, uśmiech, opalenizna, lato (stale, w duszy). Kto wie czy sukienka nie ukształtowała mnie.!!!

Po latach zaczęłam szukać właśnie takiego materiału, może nie tyle odmłodzić się o te 40 lat ile zobaczyć czy to działa ;)) Do uśmiechów mnie nie trzeba przymuszać, mam pozytywne spojrzenie na świat, nie wiem, czy nie chcę przeżyć tych paru chwil właśnie tego beztroskiego uczucia, które z wiekiem umyka, oj umyka."

3. Reckless (Magda - bezblogowa)

Magda trafiła do mnie chyba dzięki tej całej akcji :)
Magda wczoraj obchodziła urodziny, a dziś obchodzi je jej brat! 
To dla nich na pewno doskonały powód, by jeszcze bardziej wiosnę lubić :)

4. Anka Wrocławianka (Za moimi drzwiami)

Anka spisała się na medal! Niemalże zasypała mnie swoimi sukienkami :) dopisując, że nie muszę wszystkich publikować! Ona sama nie mogła się zapewne zdecydować, którą wybrać, a ja? O nie, postanowiłam, że nie będę wybierać lepszej z lepszych i pokażę Wam wszystkie :).
Kilka Ankowych opisów poniżej. Sami spróbujcie dopasować do sukienek ;). Celowo usunęłam kilka zbyt jasnych  wskazówek :). Moją faworytką jest CHYBA ta z opisu nr 3 :).

"Najstarsza moja sukienka, z tych ulubionych, co jej nigdy nie wyrzucę. Z (...) dodatkami wyglądam jak prawdziwa dzidzia - piernik :)

Było lato, jakieś 3 lata temu. Pięknie świeciło słońce. Miałam dobry humor i wtedy wpadłam na tę (...) suknię. Pasowała na mnie jak ulał! Tak się sobie w niej spodobałam, że zachwycona natychmiast ją kupiłam (a tania nie była!), po czym... nigdy jej nie ubrałam... Zawsze wydaje mi się zbyt krzykliwa, zbyt odważna... I tak sobie wisi, bo łudzę się, że kiedyś, któregoś dnia się odważę ją założyć. W ubiegłym roku byłam już tak wystrojona do opery, ale w ostatniej chwili zmieniłam ją na... czarną. :) 

Ostatni mój nabytek. Na jesiennych przecenach kupiłam ją w Jackpot. Lubię nosić ją z (...) dodatkami. Myślę, że w lecie będę ją mocno eksploatować.

Jedwabna sukienka (...), zupełnie nie dla trochę puszystych, ale bardzo ją lubię, czuję się w niej taka dyskretnie elegancka. :)"

Nie mogłam nie pokazać Wam tych dwóch perełek!

"Moja sukienka ślubna. Z wypożyczalni. Dzień przed weselem wpadłam w histerię, że nie pójdę we wcześniej przygotowanej i pojechałam do wypożyczalni szukać innej sukni ślubnej. Była tylko ta. Reszta wcale mi się nie podobała. Skromna, prosta, myślę, że i dziś mogłabym ją wybrać. Chyba przyniosła mi szczęście... :)

Moja ukochana sukienka ciążowa. Przechodziłam w niej dwie ciąże. Czułam się w niej cudownie. W ogóle w ciąży czułam się świetnie. Nie miałam żadnych dolegliwości. Byłam silna i spełniona, jak nigdy w życiu. Cudownie wspominam ten czas..."

5. Magda (konwalie w kuchni)

Magda może sobie przybić piątkę z Anką! Dlaczego? Przeczytajcie sami!

"Ta sukienka została kupiona wiele lat temu.

Po kilku dniach od zakupu, kiedy chciałam ją zwrócić, okazało się że zlikwidowali sklep.

Od tamtej pory leży gdzieś w czeluściach szafy i nigdy jeszcze nie miałam jej na sobie.

Może dlatego, że nie lubię różowego;))."

 

  

I oto co jeszcze Magda mi wysłała! Tak a propos tego jej różu ulubionego :P

"To druga i ostatnia różowa rzecz w mojej szafie,

nie licząc nosa jednego z moich kotów, który też czasami się tam zaplącze;)

Nabyłam ją będąc na obczyźnie, a wiadomo, że tam człowiekowi różne głupoty do głowy przychodzą:)

Będąc na zakupach z koleżanką, namawiała mnie ona na zakup tej kreacji

i na moje: "a niby na jaką okazję ja ją założę?", powiedziała: "na moje eleganckie wesele".

Wesele nigdy się nie odbyło, a koleżanki nie widziałam od ponad 10 lat :DDD"

6. Goh. (amku-amku)

Nie wiem jak Wy, ale ja patrząc na tę sukienkę czuję się jakbym była gdzieś w pobliżu Lazurowego Wybrzeża!
Gośko dzięki :))

7. Dominika (Różne rzeczy Dominiki)

Zdjęcia Dominiki mnie zachwyciły. Są cudne. Nie wiedziałam, które opublikować.
Dominika napisała cały post nawiązujący do sukienkowej akcji :)).
Zachęcam Was do zerknięcia tutaj.
Tam zobaczycie znacznie więcej pięknych Dominikowych ujęć! 

8. Magdalena (Impressionen)

Magda wysłała mi zdjęcie swojej ulubionej letniej sukienki :)
I znów zrobiło się letnio.... :)
A jaki wieszak! 

9. Kaprysia (Kapryśnik)

Kaprysia podesłała mi zdjęcia swojej ukochanej "kiecki" :)
Piękny ma kolor!
A pewne zdanie z tego opisu jest doskonałe :D

"Udało mi się kupić ją na wyprzedaży, czyli za całe 40 zeta zamiast 200:) Jest lniana, więc niestety gniotliwa, ale i tak ja uwielbiam, bo pięknie maskuje wszystko to co powinna, pewnie dzięki odcięciu pod biustem. Kolor jak na mnie raczej odważny, ale o dziwo, dobrze się w niej czuję. W ogóle dobra kiecka to jest coś pięknego, bo wystarczą do niej majtki i stanik i już człowiek jest ubrany:) Zaraz po kupieniu dorobiłam do niej kwieciste wyklejankowe korale, bransoletkę i dokupiłam chustę z podobnym wzorem."

 

10. Alcydło Kr. (Te-momenty)

Moja imienniczka przysłała bardzo fajne, tajemnicze ujęcie :).
Możemy sobie powyobrażać jak sukienka wygląda w pełnej krasie :). 

11. Iza (izutowyniecodziennik)

Izę znam osobiście. Liczyłam na to, że dołączy do akcji i tak czułam, że podeśle mi tę sukienkę. Bardzo mi się ona podoba :).

Córeczka Izy, widząc sukienkową sesję też musiała dorzucić swoje 3 grosze :D

Tylko dlaczego mama nie pozwoliła jej zapozować? ;)

12. Iga (Czaso - umilacz)

Iga przesłała mi zdjęcie spódnicy. Nie szkodzi, że to nie sukienka :).
Dobrze się stało, że zdjęcie trafiło do mnie. Zauroczyło mnie ogromnie! A Was? :)

13. Kamila (Ogrody babilonu)

Nie udało mi się namówić Kamili na dołączenie do Abi i Anki. Jakie? Przeczytajcie ;)
A sukienka w groszki... Lubię takie bardzo! :) 

"To mój mały wkład w wiosenną akcję, mam nadzieję, że zaczarujesz świat i przegonisz wszystkie śnieżne i ponure chmury :)
Sukienka jedna z wielu, chwilowo marzę że już niedługo uda mi się ją założyć, uniwersalna i zawsze do wszystkiego pasuje :)
Najfajniejsza jaką miałam to zdecydowanie ślubna, choć to już szmat czasu minął."

14. Ola (Podróże słodkie)

Dopiero co w jednej z sieciówek widziałam śliczną, koronkową czarną sukienkę z baskinką. Nawet nie pomyślałam, by ją przymierzyć. Założyłam, że to nie dla mnie. Może niesłusznie?

"Przesyłam moją ukochaną sukienkę (...). Sukienkę uwielbiam jednak na wieszaku nie prezentuje się (niestety) tak fajnie jak w rzeczywistości (co nie jest takie złe, gdyż zazwyczaj bywa odwrotnie;-)) 

sukieneczka jest  autorstwa młodych berlińskich projektantów mint&berry. Bardzo fajne rzeczy tworzą:-)

Sukienkę kupić musiałam, bo leżała naprawdę idealnie, a taka klasyczna 

przyda mi się na pewno:-)"

15. Lepetitka (LePetitKa)

Która z Was może się pochwalić taką sytuacją? :) 

"Trudno oddać sens niektórych sytuacji i ich specyfikę i tej chyba też tzn. mi jest trudno. Bo to nie było śmieszne! Po czasie może i trochę tak. Ale ogólnie wpadłam w czarną rozpacz...
ale od początku to było tak:
szykowałam się na wesele kuzyna. Wybrałam sukienkę bo wypada i bo uwielbiam. Trochę byłam zestresowana bo rodziny nie widziałam już dłuższy czas. Najpierw tradycyjnie ślub, życzenia i potem transport do sali weselnej. moje zielona sukienka jest z materiału zwykłego możnaby rzec - bawełna z małymi dodatkami. Więc zwykła. siedzimy. Cieszę się, że rodzina w pełni i że pogoda piękna. Wszyscy zaczynają jeść. Każdy podaje sobie elegancko zgodnie z zasadami savoir vivru a to rosół, a to ziemniaki. Ja poprosiłam mojego P. o półmisek z mięsem bo nie dosięgałam sama do drugiej połowy stołu.
P. podał zgodnie z prośbą lecz jakby ręka mu się zachwiała i część półmiska mięs z sosami przeróżnej maści wylądowała na mojej sukience. Na samym środku. Można sobie wyobrazić tylko w jakiej byłam purpurze na twarzy i jakiej rozpaczy głębokiej.
Potem poszłam na kolejne wesele z P. założyłam znowu tę sukienkę, ale mięs już nie jadłam. Za to P. tym razem sukienkę ochrzcił coca colą. Nie wiem. Coś jest z nią chyba nie tak. :)"

16. JolkaM (bezblogowa)

Muszę najpierw napisać, że szanowna Jolanda wysłała mi swojego maila wczoraj wieczorem. Oczywiście za moim pozwoleniem, ale ale... Skąd ja miałam wiedzieć, że Jola wyśle mi milion zdjęć i cały wielki opis?! ;)) Jolu, należy mi się medal :D
Na szczęście Twoje zdjęcia są tak pozytywnie tajemnicze, sukienka tak dziewczęca... :)), a opis rozkładający na łopatki :D

Nie przedłużam! Czytajcie uważnie, bo Jolka rzuca Wam wyzwanie! 

"Alu, pokażę Ci sukienkę, którą nabyłam kilka lat temu, a której jeszcze nigdy nie założyłam na grzbiet (nie licząc dwóch lub trzech parado-przymiarek przed lustrem w zaciszu domowym). Od pierwszej chwili byłam nią zauroczona, WIDZIAŁAM SIĘ w niej. Ach, jak ja się w niej widziałam! I zdawało mi się, że ojeju, jak to ja będę szła na ten przykład plażą, dziką oczywiście, a wiatr będzie rozwiewał te marszczenia, a płótno będzie łopotać niczym żagiel na pełnym oceanie, zaś suknia rzeczonym wiatrem potraktowana unosić się będzie zamaszyście, tworząc coś na kształt... grzybka? Taką mam wyobraźnię!

Ale nie samą wyobraźnią człowiek-kobieta żyje, więc postanowiłam sukienkę z Twoją pomocą odczarować - żeby móc ją wreszcie założyć. A jeśli jeszcze i po tym blogowym odczynianiu uroku, który najpewniej sama na nią rzuciłam, nadal nie będę jej nosić, niniejszym oświadczam, że zwolnię się z pracy, przerobię sukienkę na fartuch kuchenny i uroczyście mianuję się gospodynią domową. W kieszonkach poupycham chusteczki, w które będę pochlipywać, mieszając w garze na ten przykład powidła lub pierogi, rozpaczając nad swoim losem niedoskonałym, niewydarzonym, odzieżowo zaprzepaszczonym.

Żeby sukienkę pokazać Szanownej Publiczności jak najokazalej, udałam się w towarzystwie dwojga asystentów w przydomowy plener i urządziłam jej niemal profesjonalną sesję fotograficzną. Okoliczności przyrody były cokolwiek niesprzyjające: mróz, śnieg, wiatr (jak to na trzy dni przed nadejściem wiosny), jednak poważniejszych odmrożeń nie odnotowałam, zaś asystenci wydawali się całkiem usatysfakcjonowani. Hm, obawiam się, że najmocniej oberwało się sukience, kiedy to jeden z asystentów postanowił wziąć sprawy (czytaj: sukienkę) w swoje... kły, bez wątpienia zniecierpliwiony przedłużającą się sceną statyczną. Po tym wyraźnym akcie desperacji została ona jeszcze przez oboje przybocznych uroczyście podeptana, co uczyniło ją nie tyle gotową do założenia, co raczej do prania. Hm, czyżby natura sama podpowiedziała mi sposób na upartą, nieubieralną sukienkę? A gdyby jeszcze dodać do tego jakieś adekwatne zaklęcie... Cóż, liczę na inwencję Szanownej Publiczności. :)"

17. Viki (Vikovo)

Tak, tak, kolejna spóźnialska, która sukienkę kupiła w pierwszy dzień astronomicznej tegorocznej wiosny! :) 
Lubię to co Viki ;)

"Sukienka jest rozpinana na całej długości, ma pagony, kołnierzyk

lubię taki styl sportowej elegancji:)"

 

18. Jo (Z widokiem na obelisk)

Jo napisała, że nie było pogody do zdjęć. Jo, ale jaki to piękny kontrast - śnieg i te kolory Twoich sukienek... :)

 19. Alucha :)

Nie byłam ostatnia :P. Przesuwałam siebie na dół ;). Na deser :P

Ja trochę przekornie... W sukienkach chodzę głównie zimą. Nawet w tych letnich.
Tę ze zdjęcia lubię ogromnie - jest bluzowata, raczej luźna przez co ogromnie wygodna.
Ma długie rękawy, więc jak nie jest zbyt zimno nic nie muszę na siebie narzucać.
A na plecach ma złoty zamek :)


 
Żeby nie było aż tak przekornie...
Moja ulubiona letnia sukienka. Na upały ogromne.
Zdjęcie z serii tych ulubionych . 
Sprzed lat kilku.
Z okresu wrocławskiego :))

Nie mogło też zabraknąć mojego profilowego zdjęcia.
Zostało zrobione niemalże ukradkiem przez paparazzich ;)
Z podstawówkowym przyjacielem (razem z Lee tworzymy do dziś "świętą" trójcę), który ciągle nie wie o istnieniu tego zdjęcia!

************************

Dziękuję Wam ogromnie za każde zdjęcie, każdą opowieść i poświęcony czas.

Każdy mail był dla mnie ogromnie miłą niewiadomą i co tu dużo mówić - niespodzianką! 

Jeśli ktoś chciałby do nas tu dołączyć - zapraszam! Nie ma problemu w aktualizowaniu tego postu.

Nie wiem czy macie ochotę na jakąś sondę sukienkową? Nie pytałabym, która sukienka najładniejsza - nie o to chodzi - a raczej które zdjęcie / opowieść najbardziej zaskoczyło, wywołało największy uśmiech itp.

Piszcie w komentarzach czy sonda ma być czy nie :). Oczywiście pomyślę wówczas o jakimś upominku :).

Nie miejcie mi za złe, sparowanie niektórych Waszych zdjęć. Są przez to mniejsze, ale post i tak jest baaaardzo długi. Anko - miałaś rację, ze taki będzie :)

I nie piszcie dziś, że wiosny za oknem nie widać! :)

************************

DOŁĄCZYŁY!!!

20. Michalina (bezblogowa)

Początkowo Michalina nie do końca wiedziała czy ma się zgodzić na publikację. Ogromnie mi na tym zależało, bo zdjęcie jest przepiękne! Co tam zdjęcie! Tu o główną pozującą chodzi :). Co za figura :). Można patrzeć i patrzeć... No i historyjka! Czytajcie i patrzcie! :)

"Przesyłam zdjęcie błękitnej sukienki z dzianiny wypełnionej mną :))   Stare zdjęcie , z 1978 roku..
(...) wysyłam wraz z historyjką, która się z tą sukienką wiąże. Mam nadzieję, że wywoła uśmiech na twojej twarzy.

Otóż ubrana w tę sukienkę usłyszałam od nieznajomego chłopaka komplement ;) który do dziś pamiętam : "Ale k..a szczujesz!""

21. Kasia (My sweet life, my tasty world)

Kasia nie zdążyła wysłać mi zdjęcia. Na szczęście się zreflektowała ;)

Czy może być bardziej wiosenna sukienka?

"Doskonale wiedziałam, którą sukienkę Ci wyślę, ale projekty, praktyki, papierologia i daty mi pouciekały z głowy. Poza tym 19 marca to powinno być wiosenne
słońce, tulipany i właśnie moja ukochana sukienka w kwiatki. A zamiast
niej zimowe traper, kaptur z misiem i deszcz ze śniegiem.
No ale jest! I wiosna też przyjdzie, prędzej czy później, bo przecież
muszę się nacieszyć znów moją sukienką ;)"

22. Jadowita (Przynudzam)

Jadowitą tak urzekły Wasze historie, że postanowiła do nas dołączyć :). Chwała jej za to ;)), bo oto kolejne fantastyczne opowiastki sukienkowe.

"Sukienka Scarlett czyli ta zielona. uszyta w czasach absolutnego kryzysu (ale tylko u mnie:)), ja z dzieckiem w domu, ex "szukający pracy", a tu jakieś wyjście na elegancko. Sukienka została uszyta z... zasłon poświęconych na ten cel przez moją mamę, jest lekko meszkowata. Ponieważ wyjątkowo mi w zielonym nie do twarzy, wystąpiłam w niej tylko raz. Mam jednak do niej duży sentyment, ponieważ uszyła mi ją przyjaciółka. Początkowo miałam jej pomagać - czy raczej ona miała pomagać mi - ale widząc moją nieporadność i brak poszanowania dla rozmiarów wykroju (no, kto by się przejmował, pół centymetra w tę, czy wewtę??)  wyrzuciła mnie z domu i uszyła całość dokładnie, przepięknie i z dbałością o wykończenie. 

Przeciwieństwem, jeśli chodzi o sztukę krawiecką, jest sukienka - deska. Deska ratunku. Szyta (chociaż to za duże słowo....) dzień przed weselem na którym chciałam być oryginalna. Na starą już i trochę nudną bardzo prostą w kolorze niebieskim ponaszywałam i udrapowałam kawałki chust, apaszek i czegotamjeszcze. Wygląda jak dzieło szaleńca, a obejrzana od spodu wywołałaby ból głowy nie tylko każdej szanującej się krawcowej, ale każdej osoby, która ma jakie-takie pojęcie o szyciu. Wyprasowana wygląda lepiej... :) 

ps - na obu imprezach bawiłam się nieźle :D"