Spotkania blogowe i pozablogowe

Pierwszy komentarz zostawiła u mnie w lutym. Nie tego roku. :)
Od tego czasu skomentowałyśmy u siebie większość postów.
Bo się chciało, a nie dlatego, że wypadało.
Nie raz tu o Niej wspominałam i myślę, że większość z Was zna Ją i Jej blog.

Napisałam do Niej, że będę we Wrocławiu.
Umówiłam się z dawnymi współpracownikami.
Widziałam się z nimi 2,5 roku temu.
Spotkaliśmy się na chwilę. Pozytywną chwilę.
W międzyczasie mieliśmy słaby kontakt.
A podczas mojej wizyty nie odczułam tych dwóch lat!
Ba! Okazało się, że pamiętam przeróżne nazwiska osób z firm, z którymi współpracowaliśmy.
Chyba nie przestaną zadziwiać mnie relacje międzyludzkie.
Tak przeróżne, tak pozytywne.
Zwłaszcza wtedy, gdy się tego nie spodziewam.
Zwłaszcza wtedy, gdy minęło tyle czasu, że może nie być już wspólnych tematów.
Zwłaszcza wtedy, gdy spotyka się kogoś po raz pierwszy.

Wstałam o 5 rano, spakowałam kanapki na powolną podróż pociągiem.
Lubię takie wycieczki. Widoki za oknem. Książka w ręku.

Odebrała mnie z dworca. Pomyliła perony. :)
A może mój pociąg pomylił? :)
Pewnie, ze się denerwowałam!
Na szczęście tylko chwilkę. :)))
Ruszyłyśmy do Niej na kawę.
Po drodze odwiedziłyśmy PLACYK. Cudny!
 
W progu przywitał mnie ogromny blondyn! Piękny, uśmiechnięty, milutki :P.
Chyba mu się spodobałam. :)))

Chwilę później poznałam prawdziwego księcia.
Dostojny, poważnie spoglądający.

Z królową ciotką nie było tak łatwo.
Zerknęła na mnie, zawahała się i wycofała. Do czasu. :)

Wynagrodziły mi to trzy piękne czarnuszki.

Przemiłe spotkanie dodatkowo osłodził pyszny sernik. :)))
(A czekały na mnie jaja na twardo! :D I po co te kanapki brałam? Ech.)

Poza Nią poznałam pozostały Personel wspomnianej gromady. :)
Przemili, gościnni, rozmowni. Ach! :)

A podczas spaceru w mieście poczułam się jak na wsi.
Płynie tam ta sama rzeka co Za Rzeką. ;)

Nasze spotkanie minęło bardzo szybko. Za szybko.
Chyba większość z Was wie, o kim jest ten post. ;)
Anko Wrocławianko, dziękuję Wam za gościnę, za spotkanie, przywiezienie, odwiezienie.
Za upominki (lunch box w ciągłym użytku) i za poświęcony czas (nawet nie chcę dopytywać, jak musiałaś pozmieniać rozkład swego dnia ;)).
Mam nadzieję - do następnego! :*

A skoro o Ance mowa...
Z okazji urodzin Królowej Ciotki Anka zaprasza na konkurs:

Ja, od razu wiedziałam jakie zdjęcie Helci wyślę. :))

Jeśli mielibyście ochotę na Ankową relację z naszego spotkania, zapraszam tutaj. :)